کی‌زاد

دوستان عزیز از اینکه این همه مدت نتونستم بیام و داستان براتون تعریف کنم، عذر خواهی میکنم. تقصیر من نبود. بابایی خیلی خیلی کار داشت. فعلا داستان عید امسال رو براتون تعریف میکنم تا در فرصتی دیگه ۶ ماه قبل از اون رو هم براتون بنویسم.

و اما داستان امسال عید:

پهلوون کی‌زاد که بخاطر عدم بروز هیچ مشکلی در هیچ کجا، به استراحت مشغول بود؛ داشت کم کم فراموش می‌کرد راه و رسم پهلوونی و کمک به هم نوع رو. یک روز بعد از گشت و گذار در اینترنت و به قولی وب گردی، به خواب عمیقی فرو رفت

و خواب یکی از جاهایی رو دید که شبیه به بهشت بود. یه جای سر سبز و خوش آب و هوا و ساحلی سفید و زیبا.

تصمیم گرفت بره و ببینه اونجا کجاست؟ خوب اولین قدم انتخاب یه وسیله نقلیه خوب بود. رخش رو صدا کرد. سوار شد و به راه افتاد.

مثل همیشه در راه با خطرات زیادی رو برو شد.

گرسنگی و تشنگی. پهلوون کی‌زاد در ابتدا مجبور بود از میوه‌ها ارتزاق کنه. میوه های بد مزه و گرون قیمت! مثلا نارگیل تازه به قیمت دونه‌ای ۱۵ بت (واحد پول اونجا) که با دلار ۱۹۰۰ تومن میشد معادل ۹۰۰ تومن. اگه با دلار ۱۳۰۰ هم حساب کنیم هم میشد ۶۰۰ تومن.

پهلوون تصمیم گرفت غذاهای عجیب و غریب اونجا رو هم امتحان کنه. مثلا گوشت خوک، ماهی خام، سوشی، صدف پخته و هشت پا. (توی تصویر زیر بچه هشت پای آب پز توی قاشق خودنمایی می‌کنه)

مشکل دوم مبارزه با جیمز باند بود. در جزیره معروف به جیمز باند. (اون بابا در سال ۱۹۷۴ فیلمی با نام مردی با اسلحه طلایی رو اونجا بازی کرده بود. قدیمی‌ترها حتما صحنه‌های زیبای اون فیلم رو به یاد دارن)

عبور از غارهای دریایی تاریک با قایق‌های پارویی و مراقبت از عدم تماس با عروس دریایی یا jelly fish که خطرناک و زهراگینه. (واقعا اینجوریه). یکی دیگه از نکات این غارهای سهمگین، وجود صدفهای شکسته و چسبیده به لبه‌های سنگ‌ها و دیواره‌ها بود که ممکن بود به راحتی پای هر کسی رو جرواجر کنه.

حیوانات خشمگین و خشن و خطرناک. علاوه بر safari world، در مسیر رودخانه خروشان، پهلوون با موجودی غول‌آسا برخورد کرد. اصلا هم نترسید. بلکه با دادن یک عدد موز معروف به موز فیلی (برای خودمون معروفه، آخه داستان داره اونم) تونست اون موجود عظیم رو از سر راهش برداره.

دریای خروشان که حدود ۱۰ سال قبل سونامی بزرگی اون رو کلا دگرگون کرد. پهلوون مجبور بود از اون دریای خروشان هم بگذره تا به بهشت رویایی نزدیکتر بشه.

پهلوون خطر بزرگ دیگه‌ای رو هم پشت سر گذاشت. عبور از میان متعصبین مذهبی. مجبور شد توی یکی از معابد، لباس مبدل بپوشه. مثل توریستها. هرچند که از روی فرش قرمزی که ناحیه عبور ممنوع بود رد شد و کمی خودش رو تابلو کرد. ولی باز هم تونست از خطر برخورد تمدنها بگریزه.

و بالاخره رسید به اونجایی که تصویرش رو در اینترنت دیده بود و مدتی خوابش رو میدید. اونجا تصاویری دید که براش جالب بود.

و ما اون تصاویر رو براتون نمیذاریم تا توی حصرت بمونین. ولی آیا اونجا بهشت بود؟

راستش به قول یه بنده خدایی (در شهر به ما پیشنهاداتی شد)

و اینجا بود که کی‌زاد فهمید که اونجا بهشت نیست. میشه از خیلی از تفریحاتش لذت برد. کشتی و قایق تند رو و شنا و رودخانه خروشان و فیل سواری و پارک آبی و تله کابین و غذاهای متنوع و میوه‌های عالی جنگل زیبا و فروشگاه‌های بزرگ و مارک‌های معروف و گرون قیمت، باغ وحش و هزاران معبد و ده‌ها تفریح سالم دیگه. ولی! اونجا بهشت نبود!؟!

خوب دوستان این بود داستان سفر به بهشت خیالی که خیلی هم خوش گذشت. به بابایی گفتم کاش وقتش رو زیادتر کنن ولی بابایی فقط تونست این دو هفته رو مرخصی بگیره. خوب باز هم خدا رو شکر